کد مطلب:316819 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:190
ام البنین و خبر شهادت
علامه ممقانی رحمة الله علیه در كتاب تنقیح المقال، جلد سوم، صفحه ی 70 چنین ذكر نموده و همین طور در كتاب مهیج الاحزان صفحه ی 332 به قسمتی از قضیه چنین اشاره شده است:
هنگامی كه بشیر به امر امام سجاد علیه السلام برای اعلام خبر شهادت امام حسین علیه السلام و اصحابشان و همچنین آمدن اهل بیت وارد مدینه گردید، وضع شهر دگرگون شد. با انتشار خبر شهادت جمیع مخدرات بنی هاشم و زنان مهاجر و انصار از خانه ها بیرون دویدند و بر سر و روی خود می زدند و صدا را به نوحه و زاری بلند كرده بودند، بشیر می گوید هرگز مدینه را به آن حالت مشاهده نكرده بودم و روزی تلخ تر از آن روز بر مسلمین نیامده بود.
در این بین بشیر با ام البنین برخورد نمود، ام البنین فرمود:
-ای بشیر از حسین چه خبر آورده ای؟
-ای ام البنین خدای تعالی تو را صبر دهد كه عباس تو كشته گردید!!
- مرا از حسین خبر ده!!
بشیر خبر شهادت یكایك فرزندانش را به او داد، لیكن ام البنین همچنان از حسین خبر می گرفت، آنگاه فرمود:
فرزندان من و آنچه در زیر آسمان است فدای حسینم باد!!
بشیر خبر شهادت آن حضرت را به او داد، صیحه ای از ته دل بركشید و فرمود:
[ صفحه 182]
رگ های قلبم را پاره كردی! و صدا به ناله و شیون بلند كرد.
علامه مامقانی پس از نقل فراز بالا چنین می گوید: این شدت علاقه ی ام البنین به امام حسین علیه السلام كاشف از بلندی مرتبه ی او در ایمان و قوت معرفت او به مقام امامت است كه مرگ چهار جوان رشید خود را كه نظیری ندارند در ازاء سلامت امام حسین علیه السلام سهل می شمارد.
صدا در سینه ها ساكت كه اینك یار می آید
ز راه شام و كوفه عابد بیمار می آید
غبار راه بس نشسته بر رخسار چون ماهش
به چشم آیینه ی ایزدنمایی تار می آید
الا ای دردمندان مدینه با دو صد حسرت
طبیب دردمندان با دل تب دار می آید
الا ای بانوان اهل یثرب پیشواز آیید
كه زینب بی برادر با دل غمخوار می آید
بیا ام البنین با دیده ی گریان تماشا كن
كه اردوی حسینی بی سپهسالار می آید
[ صفحه 184]
هنگامی كه بشیر به امر امام سجاد علیه السلام برای اعلام خبر شهادت امام حسین علیه السلام و اصحابشان و همچنین آمدن اهل بیت وارد مدینه گردید، وضع شهر دگرگون شد. با انتشار خبر شهادت جمیع مخدرات بنی هاشم و زنان مهاجر و انصار از خانه ها بیرون دویدند و بر سر و روی خود می زدند و صدا را به نوحه و زاری بلند كرده بودند، بشیر می گوید هرگز مدینه را به آن حالت مشاهده نكرده بودم و روزی تلخ تر از آن روز بر مسلمین نیامده بود.
در این بین بشیر با ام البنین برخورد نمود، ام البنین فرمود:
-ای بشیر از حسین چه خبر آورده ای؟
-ای ام البنین خدای تعالی تو را صبر دهد كه عباس تو كشته گردید!!
- مرا از حسین خبر ده!!
بشیر خبر شهادت یكایك فرزندانش را به او داد، لیكن ام البنین همچنان از حسین خبر می گرفت، آنگاه فرمود:
فرزندان من و آنچه در زیر آسمان است فدای حسینم باد!!
بشیر خبر شهادت آن حضرت را به او داد، صیحه ای از ته دل بركشید و فرمود:
[ صفحه 182]
رگ های قلبم را پاره كردی! و صدا به ناله و شیون بلند كرد.
علامه مامقانی پس از نقل فراز بالا چنین می گوید: این شدت علاقه ی ام البنین به امام حسین علیه السلام كاشف از بلندی مرتبه ی او در ایمان و قوت معرفت او به مقام امامت است كه مرگ چهار جوان رشید خود را كه نظیری ندارند در ازاء سلامت امام حسین علیه السلام سهل می شمارد.
صدا در سینه ها ساكت كه اینك یار می آید
ز راه شام و كوفه عابد بیمار می آید
غبار راه بس نشسته بر رخسار چون ماهش
به چشم آیینه ی ایزدنمایی تار می آید
الا ای دردمندان مدینه با دو صد حسرت
طبیب دردمندان با دل تب دار می آید
الا ای بانوان اهل یثرب پیشواز آیید
كه زینب بی برادر با دل غمخوار می آید
بیا ام البنین با دیده ی گریان تماشا كن
كه اردوی حسینی بی سپهسالار می آید
[ صفحه 184]